ساحران (قرآن)از افراد و گروه‌هایی که در آیات قرآن به آنان اشاره شده، «ساحران» هستند. ۱ - معنای ساحرسِحْر، نشان دادن باطل به صورت حق است و به خدعه و نيرنگ نيز گفته شده است و در اصطلاح شرع، مخصوص هر كار و عملى است كه سبب آن مخفى بوده، بر خلاف حقيقت خود خيال‌پردازى شود. سحر، در اصل، برگرداندن و نشان دادن واقع و حق به صورت خلاف است، همانند تصرّف در ديد ظاهرى اشخاص يا تأثير بر فكر و قلب انسانها و تصرّف در ادراكات صحيح آنان. سحر، يا با توسّل جستن به اسباب و وسايل خاصّى كه در كتابهاى مربوط آمده و يا با تردستى و حيله‌هاى پنهان از چشم‌ها انجام مى‌گيرد. در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «سحر» و مشتقّات آن استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطاستعاذه از ساحران (قرآن)، ساحران دوران سلیمان (قرآن)، ساحران زن (قرآن)، ساحران فرعون (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۹۱، برگرفته از مقاله «ساحران». رده‌های این صفحه : سحر و جادو | موضوعات قرآنی
|